Translation:Rpg txt/pl
Specyfikacja techniczna: Ręczna wyrzutnia rakiet
POZIOM DOSTĘPU: ŻÓŁTY
Jednostka interwencyjna PHALANX
Dokument techniczny, Kategoria Delta
Sporządzony: 20 Marca 2084
Przez: mjr Paul Navarre, JBR: Dział Inżynieryjny, PHALANX, Dowództwo Operacji Atlantyckich
Przegląd
Atak Obcych przeprowadzony na Bombaj jasno dowiódł niewątpliwej przewagi technologicznej wroga. Niezdolność wojsk Sprzymierzonych do uzyskania wymiernych efektów bojowych podczas próby kontrofensywy ujawniła poważne słabości dotychczas stosowanych środków uzbrojenia i treningu taktycznego. Kompletne wykrwawienie trzech doborowych batalionów pozwoliło jedynie powstrzymać niewielkie siły obcych, praktycznie nie zadając przeciwnikowi poważniejszych strat. Zadaniem nowo tworzonych sił PHALANX będzie zmiana tych statystyk na naszą korzyść; do tego potrzebne będzie wszystko, co dzisiejsza ziemska technologia ma do zaoferowania.
Powołanie do życia programu "Excalibur" miało na celu wyselekcjonowanie najlepszych na Ziemi broni oraz innych środków nowoczesnego pola walki. Podstawowym kryterium wyboru było założenie najwyższej efektywności bojowej podczas starcia z Obcymi.
Pochodząca z RPA ręczna wyrzutnia rakiet MPMDS, należąca do broni bezpośredniego wsparcia piechoty, to bez wątpienia jedna z najbardziej udanych konstrukcji w swojej klasie. Wprowadzona na rynek kilkanaście miesięcy temu, chrzest bojowy przeszła podczas walk w Bombaju, niejednokrotnie udowadniając swoją przydatność na placu boju.
Dość paradoksalnie, czynnikiem decydującym o ponadprzeciętnej bojowej skuteczności opisywanej wyrzutni podczas walk z Obcymi okazała się prostota jej budowy. Sposoby zakłócania elektroniki wykorzystywane przez wroga udowodniły (a było to bolesne doświadczenie) praktyczną bezużyteczność systemów uzbrojenia sił Sprzymierzonych bazujących na naprowadzaniu radarowym bądź cieplnym.
Wyrzutnia MPMDS wykorzystuje pociski rakietowe kalibru 120 mm trzech różnych typów – burzącego, przeciwpancernego oraz zapalającego. Pocisk dowolnego typu składa się z trzech zasadniczych części – małego silnika odrzutowego, głowicy bojowej oraz zapalnika impaktowego. Nieposiadające żadnych systemów naprowadzających rakiety nie są nadzwyczaj celne (przez co zasięg skutecznego ognia wynosi około 70 metrów), jednak nadrabiają to siłą eksplozji, zdolną rozerwać bezpośrednio trafiony cel na kawałeczki.
W naszych rękach znajduje się pełna dokumentacja opisywanej broni, przekazana przez producenta po wydarzeniach w Bombaju. Jeśli zdecydujemy się na konstrukcję nowych typów amunicji dla wyrzutni, może ona okazać się nadzwyczaj przydatna.
W specyfikacji wewnętrznej PHALANX opisywana wyrzutnia jest oznaczana jako HPML.
Sugerowana Doktryna Postępowania
Ręczna wyrzutnia HPML powinna przede wszystkim stanowić broń wsparcia piechoty, obok granatnika HPGL. Duża siła ognia oraz stosunkowo daleki zasięg czynią z niej broń świetnie spisującą się w walce na większy dystans.
Nie jest polecane używanie wyrzutni HPML w walce na nieduże odległości - granicą jest tu 8 metrów; spowodowanie eksplozji rakiety poniżej tej granicy bezpieczeństwa to wyrafinowany sposób na popełnienie samobójstwa.
Nigdy nie należy używać ręcznej wyrzutni rakiet, jeśli zachodzi niewielkie nawet ryzyko poszkodowania cywili bądź kolegów, którzy mogą znaleźć się w strefie rażenia.
Dodatki
Obok karabinów snajperskich i granatnika HPGL, ręczna wyrzutnia rakiet jest jedną z najskuteczniejszych broni w walce z bojowymi robotami Obcych.
Typ uszkodzeń
- blast
- others