Translation:Bolterrifle txt/pl
Hasło UFOpedii
Propozycja
DO: Dowódca Bazy, Dowództwo Operacji Atlantyckich
OD: mjr Paul Navarre, JBR: Dział Inżynieryjny, PHALANX, Dowództwo Operacji Atlantyckich
DATA: %02i %s %i
TEMAT: Propozycja: Działo Lorentza
Dowódco.
Jak Pan wie, nasz dział badawczo-rozwojowy przejął całość dokumentacji technicznej naukowych projektów ONZ. Większość materiałów z tego archiwum okazała się być przestarzała, niekompletna albo zbyt teoretyczna dla naszych celów. Dość nieoczekiwanie wśród stert niepotrzebnej makulatury natrafiliśmy na opisy ciekawych eksperymentów i modeli teoretycznych dotyczących badań nad osobistą bronią elektromagnetyczną - zarówno działami magnetycznymi (nazywanymi czasem działami Gaussa), jak i nieco różniącymi się w funkcjonowaniu działami Lorentza. Żaden z udokumentowanych eksperymentów nie zakończył się sukcesem, głównie ze względu na ilość energii potrzebnej do funkcjonowania takiej broni. Zmniejszenie prototypowych dział do rozmiarów karabinu obsługiwanego przez jednego żołnierza jest po prostu fizycznie niemożliwe.
Właściwie powyższe zdanie powinienem był napisać w czasie przeszłym - "wydawało się niemożliwe". Statki Obcych i ich broń, konsumujące olbrzymie ilości energii, codziennie boleśnie nam udowadniają, że prawa fizyki pozwalają na magazynowanie daleko większej energii, niż nam się dotąd wydawało. Nasi naukowcy przeanalizowali ponownie wiele z proponowanych rozwiązań i pomysłów z przejętej dokumentacji, i wynik tych analiz daje podstawy sądzić, że przy wykorzystaniu dzisiejszych technologii konstrukcja ręcznej, osobistej broni elektromagnetycznej leży już w zasięgu naszych możliwości.
Prace ruszą, jak tylko otrzymamy Pańską autoryzację, Dowódco.
--mjr Navarre
Wynik
DO: Dowódca Bazy, Dowództwo Operacji Atlantyckich
OD: mjr Paul Navarre, JBR: Dział Inżynieryjny, PHALANX, Dowództwo Operacji Atlantyckich
DATA: %02i %s %i
TEMAT: Re: Działo Lorentza
Projekt osobistego działa Lorentza zakończył się pełnym sukcesem! Po raz pierwszy w historii ziemskiej wojskowości udało się skonstruować w pełni funkcjonalną broń elektromagnetyczną, która z powodzeniem zastąpić może klasyczne karabiny wykorzystujące amunicję prochową. Poniżej zamieściłem krótki opis zasad jej działania.
Działo Lorentza, w porównaniu do dział w systemie Gaussa, charakteryzuje się lepszą sprawnością energetyczną oraz, co okazało się podczas projektowania prototypów, jest prostsze w produkcji i wygodniejsze w użyciu. Jego konstrukcja opiera się na wykorzystaniu dwóch szyn, do których przykładane jest przeciwnie skierowane napięcie. Wykonany z ferromagnetyka pocisk styka obie szyny; przepływający przez nie prąd wywołuje powstanie pola magnetycznego oddziaływującego na prąd płynący przez pocisk. Wywołana w ten sposób siła (definiowana jako siła Lorentza, stąd nazwa broni) rozpędza pocisk do olbrzymiej prędkości, dużo większej niż prędkości nabojów osiągane dzięki spalaniu gazów prochowych.
Największe zbudowane dotąd działo Lorentza (eksperymenty przeprowadzono w 1970 roku) zużywało 500 MJ energii, dostarczanej przez generator wielkości małego domu. Postęp technologiczny pozwalał na sukcesywne zmniejszanie wielkości generatorów, jednak w miarę efektywne działa tego typu wciąż miały olbrzymie rozmiary, podobnie jak całe potrzebne oprzyrządowanie. Dopiero w ostatnich latach postęp w rozwoju technik magazynowania energii uczynił możliwym rozważania o konstrukcji relatywnie małego i przenośnego działa. Innym poważnym problemem był fakt szybkiego zużywania się szyn, które po oddaniu zaledwie jednego-dwóch strzałów ulegały miejscowym nadtopieniom i mikroodkształceniom, co przekładało się dalej na zaburzenia w przepływie prądu, a to z kolei utrudniało prawidłowe rozpędzenie pocisku, w sytuacjach ekstremalnych grożąc wręcz zniszczeniem broni i zagrożeniem dla jej obsługi.
Ten ostatni problem udało się rozwiązać stosunkowo prosto – ładunkiem dla naszej nowej broni są pociski zintegrowane z parą przewodzących prąd szyn – innymi słowy, po każdym strzale stare szyny są odrzucane, a nowa ich para, razem z kolejnym pociskiem zostaje zamocowana w obudowie działa. Magazynek mieści cztery takie ładunki.
Same naboje, kaliber 3.2x40 mm, są specyficznie ukształtowanymi i ostrymi jak brzytwa fleszetkami wykonanymi ze specjalnego stopu wolframu. Charakteryzują się znakomitymi właściwościami penetrującymi, mając jednocześnie tendencje do odkształcania się podczas uderzenia w cel, co czyni je prawdziwe zabójczymi.
Stosunkowo długi czas potrzebny na wymianę magazynka i baterii może sugerować, że działo Lorentza to broń mało wygodna w użyciu; jednak jej skuteczność z nawiązką rekompensuję tę niedogodność, a możliwość używania jej zarówno jako snajperki, jak i karabinu szturmowego (w zależności od wybranego trybu prowadzenia ognia) czyni ją dodatkowo bronią nad wyraz uniwersalną. Sugerujemy wprowadzenie jej do uzbrojenia naszych żołnierzy tak szybko, jak to możliwe; jesteśmy przekonani, że doskonale sprawdzi się na polu walki.
--mjr Navarre
Typ uszkodzeń
Zdolność