Translation:Storyline Final/el

From UFO:AI
Jump to navigation Jump to search

Author: ouroboros (talk, contrib)

Σεκάνς

"Εισαγωγή"

[intro_sentence1] Βρισκόμαστε στο έτος 2084. Η Γη, που ποτέ δεν αποτέλεσε ιδιαίτερα ειρηνικό μέρος, απολαμβάνει μια περίοδο σχετικής ηρεμίας. Το βίαιο ξεκίνημα του 21ου αιώνα αποτελεί μακρινή ανάμνηση, όχι όμως τόσο μακρινή ώστε να ξεχαστεί. Για τους περισσότερους κατοίκους της Γης ο Δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος είναι μια σκοτεινή σκιά του παρελθόντος, όπως ήταν οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι για τα παιδιά στα τέλη του 20ου αιώνα.

[intro_sentence2] Οι συρράξεις γίνονται όλο και πιο σπάνιες όσο πλησιάζουμε στο τέλος του 21ου αιώνα καθώς νέες τεχνολογίες και υγειονομική περίθαλψη έγιναν διαθέσιμες στις χώρες του τρίτου κόσμου. Ακόμα και οι φλόγες της τρομοκρατίας έχουν κοπάσει στον απόηχο του Δευτέρου Ψυχρού Πολέμου, αφού η φρίκη και η απανθρωπιά του είναι ακόμα ζωντανή στις μνήμες όλων των ανθρώπων, από τις παλιές Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι την πολύπαθη περιοχή της Ινδίας. Στο πολιτικό προσκήνιο βγαίνουν πλέον οι ταξικές διαμάχες τώρα που κάθε έθνος έχει εγγυημένα δίκαιη αντιπροσώπηση στον ΟΗΕ, ενώ το παγκόσμιο επίπεδο ζωής σταδιακά αυξάνεται ακόμα και στις φτωχότερες γωνιές του πλανήτη. Οι χώρες έχουν συνοχή και εσωτερική σταθερότητα καθώς ο αναδομημένος ΟΗΕ επιτηρεί με επιτυχία τις διάφορες κυβερνήσεις. Στον αντίποδα των τεραστίων μπλοκ της Κίνας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ισχύος που αυτά συγκέντρωσαν, οι ομάδες των αρχικά φοβισμένων μικρών κρατών ενωθήκαν και φτιάξαν τις δικές τους ισχυρές πολιτικές συμμαχίες -- και ξαφνικά βρέθηκαν χωρίς γείτονες που θα μπορούσαν να πολεμήσουν με ασφάλεια. Για πρώτη φορά στα ανθρώπινα χρονικά επικρατεί νόμος και τάξη σε περισσότερα από τρία τέταρτα της Γης.

[intro_sentence3] Για τους περισσότερους ανθρώπους στη Γη, τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλά.

[intro_sentence4] Η πρώτη επίθεση γίνεται στο Μουμπάι, στις 3 Μαρτίου του 2084. Έξι μικρά UFO εμφανίζονται από το πουθενά, εισέρχονται με τρομακτική ταχύτητα στην ατμόσφαιρα χωρίς να γίνουν αντιληπτά από τις εγκαταστάσεις ρανταρ του Μουμπάι και προσγειωνονται στην πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της Γης. Δεν δίνουν καμία προειδοποίηση, καμία εξήγηση. Είκοσι χιλιάδες αθώοι πολίτες και τρια τάγματα επίλεκτων στρατιωτών σφαγιάζονται μέσα σε δώδεκα ώρες, μέχρι να καταφέρει το σύνολο των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας να σταματήσει την επέλαση των εξωγήινων. Τότε, όσο ξαφνικά εμφανίστηκαν, οι εξωγήινοι αποσύρονται στα σκάφη τους και φεύγουν στο διάστημα, αφήνοντας πίσω τους ερειπωμένους δρόμους του Μουμπάι ως ενθύμιο.

[intro_sentence5] Μια έκτακτη σύνοδος του ΟΗΕ δεν καταλήγει σε καθοριστικό τρόπο δράσης. Οι επιθέσεις συνεχίζονται με αυξανόμενη συχνότητα και βιαιότητα. Οι επόμενοι στόχοι είναι η Βόννη, το Γιοχάνεσμπουργκ και η Μπανγκοκ. Ορισμένα έθνη επιχειρούν τη διπλωματική οδό, στέλνοντας μηνύματα σε χίλιες διαφορετικές γλώσσες στους εξωγήινους που λυμαίνονται την περιοχή τους. Τα λόγια τους πέφτουν στο κενό. Λίγες ώρες μετά δεν μένει ίχνος ανθρώπινης ζωής στις τρεις πόλεις. Οι επιθέση έχει τελειώσει μέχρι να δοθεί η εντολή αντεπίθεσης στις διάφορες στρατιωτικές δυνάμεις. Οι εξωγήινοι αφήνουν στο δίαβα τους μόνο τσιμέντο και αίμα. Όλα τα UFO εξαφανίζονται χωρίς ίχνος -- κανείς δεν αμφιβάλει ότι θα επιστρέψουν.

[intro_sentence6] Ογδονταεφτά ώρες μετά την αρχική επίθεση στο Μουμπάι, η Γη κυρήσει τον πόλεμο. Για δύο εβδομάδες, οι στρατοί της ανθρωπότητας προσπαθούν ανεξάρτητα να αποκρούσουν τους μυστηριώδεις εξωγήινους κατακτητές με όλες τους τις δυνάμεις. Σημειώνουν ελάχιστες επιτυχίες.

[intro_sentence7] Εφόσον δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, ο ΟΗΕ αναλαμβάνει δράση. Ξεσκονίζεται αρχαίος εξοπλισμός, τμήμα του οποίου είναι ηλικίας ενός αιώνα ή και μεγαλύτερο, και αναδημιουργείται η προ-πολλού διαλυμένη υπηρεσία αντιμετώπισης εξωγήινων των Ηνωμένων Πολιτειών -- η PHALANX -- υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Καθήκον της είναι η αντιμετώπιση της εξωγήινης απειλής και η διασφάλιση με κάθε κόστοας της επιβίωσης του ανθρώπινου είδους.

[intro_sentence8] Χρηματοδοτούμενη και από τις οχτώ πολιτικές δυνάμεις και αντλώντας προσωπικό από την αφρόκρεμα κάθε στρατού, η PHALANX είναι η καλύτερη των καλύτερων. Είναι η πρώτη και μοναδική άμυνα της Γης. Δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας. Χωρίς αυτήν, η ανθρωπότητα δεν έχει ελπίδα.

Πληροφορίες UFOπαίδειας

"Η Πολιτική Κατάσταση Πριν Την Εισβολή"

Το έτος 2084, η Γη βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση που έχει βρεθεί εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα. Ίσως για πρώτη φορά στα χρονικά, η ειρήνη και η συνεργασία αποτελούν το σύνηθες αντί για την εξαίρεση. Όμως, η συγκεκριμένη κατάσταση μπορεί να εξηγηθεί μόνο από τη βάναυση ιστορία του 21ου αιώνα.

Την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, η Μέση Ανατολή αποτελούσε τη μεγαλύτερη έννοια των εθνών του κόσμου. Οι εντάσεις αυξήθηκαν όταν το Ιράν, η Συρία, η Ιορδανία και το Αφγανιστάν σχηματίσαν την Συμμαχία της Μέσης Ανατολής, έναν πολιτικό οργανισμό που είχε ως στόχο την ένοποίηση του Ισλαμικού κόσμου. Σε σύντομο χρονικό διάστημα διεξήχθησαν δημοκρατικές εκλογές στο Ιράκ με αποτέλεσμα να χάσουν οι ΗΠΑ τον έλεγχο της χώρας και να προσχωρήσει το Ιράκ στην Συμμαχία της Μέσης Ανατολής μαζί με το Πακιστάν και τον Λίβανο. Το Ισραήλ πανικόβλητο προσκολλήθηκε στην επεκτεινόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση και αναγκάστηκε να συμμορφωθεί με την αυστηρή νομοθεσία της ΕΕ όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον πόλεμο. Το αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί η στρατιωτική παρουσία του Ισραήλ στην περιοχή τα επόμενα χρόνια.

Παρόλα αυτά, καθώς ξεκίναγε το 2010, η προσοχή του κόσμου απομακρύνθηκε από τη Μέση Ανατολή καθώς άρχισε να γίνεται αισθητός ο αντίκτυπος από τις ολοένα αυξανόμενες σε τόλμη ενέργειες της Κίνας. Η Λαϊκή Δημοκρατία προσπαθούσε εδώ και χρόνια να αποσπάσει εδάφη από τους γειτονές τις μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010 όπου, ύστερα από δεκαετίες σκληρών λέξεων και ζοφερών υποσχέσεων, κατέκτησε την Ταϊβάν ύστερα από στρατιωτική εισβολή πλήρους κλίμακας. Η αντίδραση του ΟΗΕ ήταν να απευθύνει αυστηρές επιπλήξεις στην Κίνα, οι οποίες απλά αγνοήθηκαν. Η διεθνής κοινότητα συζήτησε επί μακρόν το ζήτημα χωρίς να πράξει.

Ο Δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα στις παλιές Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα ξεκίνησε όταν η Κίνα προσάρτησε τη Βόρειο και τη Νότιο Κορέα το 2012, αφού πρώτα οι Κινέζοι μυστικοί πράκτορες αχρηστεύσαν πλήρως το πυρηνικό οπλοστάσιο κατά τη διάρκεια της τριήμερης εισβολής. Ο καλά εκπαιδευμένος και εξοπλισμένος Κινέζικος στρατός ήταν κατά πολύ υπεράριθμος των Κορεατικών δυνάμεων και η κατάκτηση των δύο χωρών ολοκληρώθηκε πρωτού αυτές προλάβουν να λάβουν βοήθεια από τρίτες χώρες. Η κίνηση αυτή προκάλεσε την οργή του ΟΗΕ και πάγωσε τις διπλωματικές σχέσεις Κίνας και Ρωσίας για τις επόμενες δεκαετίες.

Οι εντάσεις ανά την υφήλιο παραμέναν σε υψηλά επίπεδα κατά τη διάρκεια του Δέυτερου Ψυχρού Πολέμου. Οι επαναστάσεις ήταν σύνηθες φαινόμενο στις νεοκατακτηθείσες περιοχές της Κίνας, όμως τελικά ούτε η Κίνα ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πρόθυμες να εμπλακούν σε έναν πόλεμο που θα οδηγούσε σε πυρηνική καταστροφή.

Ο πόλεμος πρακτικά τελείωσε το 2031, όταν η οικονομία των ΗΠΑ κατέρρευσε λόγω του ασφυκτικού στρατιωτικού προϋπολογισμού και του ρυθμού αύξησης του ελλείματος, ο οποίος ξεπέρασε το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της χώρας. Ταυτόχρονα η Κίνα, η οποία γινόταν ολοένα και πιο φιλελεύθερη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ανέλαβε το ρόλο του παγκόσμιου ηγέτη χωρίς να ξέρει πως να τον εκπληρώσει. Οι ηγέτες της πιθανόν να μέθυσαν από την εξουσία και έγιναν υπερβολικά άπληστοι, υπερβολικά υπερήφανοι. Χρησιμοποιήσαν το στρατό για να επιβάλουν τη θέλησή τους και προσπαθήσαν να επαναφέρουν στη χώρα τη Σταλινιστική καταπίεση του 20ου αιώνα. Ο λαός δεν το δέχτηκε.

Ο εμφύλιος που επακολούθησε δε συγκρίνεται με κανέναν πόλεμο στην ιστορία της Γης. Οι αξιωματικοί συχνά τον αναφέραν ως το μπασταρδο παιδί του πολέμου του Βιετναμ και του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Σημειώθηκαν βομβαρδισμοί ολόκληρων πληθυσμών μέχρι αφανισμού, μαζικές εκτελέσεις αιχμαλώτων πολέμου, μέχρι και τακτικά πυρηνικά χτυπήματα εναντίων ορισμένων πόλεων την 7 Ιουνίου του 2034 -- στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν η Σαγκάη, η Σεούλ και το Νέο Δελχί. Καθεστωτικοί οπαδοί χρησιμοποιήσαν συνολικά έξι βόμβες 50 κιλοτόννων ενάντία σε βαριά οχυρομένες θέσεις των ανταρτών αλλά και στους πολίτες που προστατεύαν οι αντάρτες.

Το γεγονός αυτό σήμανε την αρχή του τέλους για την κυβέρνηση. Τις επόμενες μέρες σημειώθηκαν μαζικές αποστασίες από τον καθεστωτικό στρατό. Έξι εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν μέχρι το τέλος του πολέμου στις 15 Αυγούστου 2036, καθώς οι καθεστωτικές δυνάμεις πολεμήσαν με νύχια και με δόντια και εφαρμόσαν τακτικές καμμένης γης σε μεγάλη κλίμακα ενώ οι επαναστάτες σταδιακά τους στριμώξαν στον Ινδικό ωκεανό. Αυτό ήταν επίσημα το τέλος του Δεύτερου Ψυχρού Πολέμου.


"Μετά τον πόλεμο"

Η Ασιατική Δημοκρατία

Στα χρόνια που ακολουθήσαν, η ανασχηματισμένη Δημοκρατία της Κίνας -- έχοντας επαναφέρει το παλιό, προ-Κομμουνστικό όνομά της -- παρέδωσε σταδιακά τον έλεγχο των περιοχών που είχε κατακτήσει, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είχε κατακτήσει αιώνες πριν, και τους πρόσφερε την επιλογή ανάμεσα σε πλήρη ανεξαρτησία ή την ανάληψη μιας θέσης στο νέο κυβερνητικό συμβούλιο ως σεβαστό και ισότιμο μέλος της καινούργιας Δημοκρατίας. Η Ταϊβάν, ενώ πολέμησε στο πλευρό των ανταρτών για όλη τη διάρκεια του πολέμου, ήταν η πρώτη που ξεπέρασε τις πληγές που δημιούργησε ο πόλεμος και ενώθηκε με την καινούργια Δημοκρατία. Η Ταϊβάν σύντομα εξελίχτηκε σε καίριο παίκτη του νέου συμβουλίου και είχε καταλυτική συμβολή στην παραπομπή των αιχμάλωτων κυβερνητικών ηγέτών στο δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου. Η Βόρειος Κορέα, ένα ακόμα κράτος επαναστατών, επίσης αποφάσισε να συμμετέχει στη Δημοκρατία διαισθανόμενη ευκαιρίες για μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη και ελευθερία από τη δικτατορία. Οι προσδοκίες της δεν διαψεύτηκαν.
Οι ιστορικοί της εποχής θεωρήσαν την ανάκαμψη της Κινέζικης οικονομίας ως θαύμα. Οι Κινέζοι επιστήμονες ήταν που σημειώσαν τις πρώτες επιτυχίες στον τομέα της νανοτεχνολογίας, γεγονός που αποτέλεσε πόλο έλξης για τεράστια ιατρικά και βιομηχανικά συμβόλαια από όλο τον κόσμο. Παρόλο το παλιό μίσος και την καχυποψία, όλο και περισσότερα κράτη της ανατολικής Ασίας ενώθηκαν με τη Δημοκρατία, η οποία σύντομα μετονομάστηκε σε Ασιατική Δημοκρατία προς τιμή των νέων μελών της. Τελικά, ακόμα και η Ιαπωνία προσχώρησε στη Δημοκρατία προκειμένου να ενισχύσει την παραπαίουσα οικονομία της και τον πληθυσμό της, ο οποίος έχει σταδιακά λιγοστέψει τα χρόνια του πολέμου. Η Δημοκρατία αποδείχτηκε στο μεγαλύτερο βαθμό πιστή στα ιδανικά με τα οποία θεσπίστηκε. Με την πάροδο του χρόνου απέκτησε τη φήμη της δίκαιης και ισότιμης αντιμετώπισης των κρατών-μελών. Η εμπιστοσύνη και η αλληλεγγύη των μελών αυξηθήκαν σε τέτοιο βαθμό ωστε σήμερα η Δημοκρατία να αποτελεί τη φωνή για τα δισεκατομμύρια των κατοίκων της νοτιοανατολικής Ασίας.
Σήμερα, η οικονομία της Ασιατικής Δημοκρατίας έχει σχεδόν ανακάμψει χάρις την εμπορευματοποίηση της νανοτεχνολογίας και των ολογραφικών. Ακόμα διαθέτει στρατό ισχυρό, εκσυγχρονισμένο και με καλύτερα επίπεδα εκπαίδευσης από οποιαδήποτε άλλη χώρα.


Οι Επαναστατικές Χώρες

Με τη διαδοχική κατάρρευση των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, ο Σοσιαλισμός στη Νότια Αμερική βίωσε στα μεταπολεμικά χρόνια περιόδους ακμής και παρακμής. Ο οικονομικός θάνατος των ΗΠΑ προκάλεση έξαρση των επαναστατικών τάσεων και τράβηξε αρκετά έθνη μακρυά από την επιροή του καπιταλισμού. Όμως, χάρη στο δημοκρατικό υπόβαθρο που ήδη υπήρχε στις περισσότερες χώρες, το ιδεώδες της λαϊκής διακυβέρνησης κατάφερε για πρώτη φορά να υλοποιηθεί χωρίς διαφθορά. Το νέο αυτό κύμα είχε ως στόχο την ενοποίηση των δημοκρατικών αρχών με τα πραγματικά Σοσιαλιστικά ιδεώδη.
Ολόκληρη η ήπειρος παρακολούθησε με τρόμο το πυρηνικό ολοκαύτωμα της Σανγκάης στον Δεύτερο Ψυχρό Πόλεμο, το οποίο μεταδώθηκε τηλεοπτικά μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο σε όλη την υφήλιο. Το νέο κύμα δέχτηκε ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα με την πτώση της Κίνας, καθώς όλοι είδαν από πρώτο χέρι τι μπορεί να συμβεί στην επανάσταση αν ακολουθήσει την οδό της δικτατορίας και του απολυταρχισμού. Οι ηγέτες της περιοχής δεν αργήσαν να αντιδράσουν
Σε αρκετές χώρες όπου υπήρχε δικτακτορία αμέσως ανοίξαν οι στρόφιγγες της καταπίεσης σε μια προσπάθεια να καταπνίξουν την επανάσταση πρωτού καν ξεκινήσει. Αυτό προκάλεσε την αντίδραση των μεγαλύτερων δημοκρατικών κρατών και ειδικά της Κούβας, της Βραζιλίας και της Αργεντινής. Ξαφνικά, οι τελευταίοι εναπομείναντες βασιλείς της Νότιας Αμερικής βρέθηκαν χωρίς φίλους.
Ο ένας μετά τον άλλο υποκύπτουν στη λαϊκή και πολιτική πίεση και αντικαθίστανται από εκλεγμένες κυβερνήσεις. Η επανάσταση συνέχισε να επιταχύνεται αντί να επιβραδύνει: ενθαρρύνει την ανάπτυξη του εμπορίου, τη στενή συνεργασία και, τελικά, ακολουθεί το παράδειγμα της Ευρώπης και ανοίγει τα σύνορα. Ένα καινούργιο δίκτυο αυτοκινητοδρόμων που εκτείνεται σε ολόκληρη την ήπειρο ενίσχυσε τις οικονομίες και επέτρεψε την πιο αποδοτική εκμετάλευση της καλλιεργήσιμης γης. Τα κράτη της Νότιας Αμερικής αξιοποίησαν στο έπακρο τους διαθέσιμους φυσικούς πόρους και απαιτούσαν δίκαιες τιμές για τον καθένα.
Σήμερα, τα κράτη-μέλη έχουν ενωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι πλέον ευρέως γνωστά ως μια ενιαία οντότητα: οι Επαναστατικές Χώρες. Μια κεντρική κυβέρνηση αντιπροσωπεύει ολόκληρη την ήπειρο και διαχειρίζεται έναν οικονομικό κολοσσό τον οποίο ξεπερνάει μόνο η Ευρύτερη Ευρωπαική Ένωση. Ο στρατός τους είναι μικρός όμως διαθέτει υπερσύγχρονο εξοπλισμό. Η εκπαίδευσή του δεν είναι εξαιρετική.


Ηνωμένη Αμερική

Καθώς η οικονομία των ΗΠΑ είχε αρχίσει να καταρρέει στα τέλη της δεκαετίας του 2020, όλο και περισσότεροι άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα για να αναζητήσουν την τύχη τους στις πιο 'εύφορες' περιοχές του Καναδά και -- η ειρωνία -- του Μεξικό. Η αξία του δολαρίου κατρακύλησε σε πρωτόγνωρα επίπεδα, οδηγόντας εκατομμύρια στη φτώχεια μέχρι να σταθεροποιηθεί η τιμή του από το ΔΝΤ και τη διεθνή τραπεζική κοινότητα. Στη συνέχεια, η χώρα επωμίστηκε ένα αυστηρό σχέδιο ανοικοδόμησης, το οποίο απαιτούσε την πώληση ή απόσυρση από την ενεργό δράση περισσότερου από τον μισό στρατιωτικού εξοπλισμού. Για να ανταπεξέλθει στην αποπληρωμή του χρέους δεκαέξι τρισεκατομμυρίων δολλαρίων, τα επιτόκιά της παγωσαν ενώ οι εξαγωγές της επικεντρώθηκαν στα είδη τεχνολογίας και πολυτέλειας. Η επιτυχημένη αναδιοργάνωση της NASA, σε συνδυασμό με το λειτουργικό πρωτότυπο του διαστημοπλάνου, μετατρέψαν το διάστημα σε πηγή εσόδων για τις ΗΠΑ. Το ακρωτήρι Κανάβεραλ άρχισε να προσφέρει τις φτηνότερες αποστολές στο διάστημα σε όλη τη Γη, αρχικά με το πρωτότυπο και, εν συνεχεία, με πλήρως λειτουργικά εξελιγμένα σχέδια διαστημοπλάνων. Αυτό συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην επιστροφή της ταλαιπωρημένης οικονομίας της χώρας σε θετικά πρόσημα.
Η συνεργασία των κρατών της Βόρειας Αμερικής ξεκίνησε με την οικονομική βοήθεια από τον Καναδά και το Μεξικό, χώρες οι οποίες είδαν τις εξαγωγές τους προς τις ΗΠΑ να μειώνονται επικίνδυνα και θέλαν να βοηθήσουν στην ανάκαμψη του πιο σημαντικού εμπορικού εταίρου τους. Ο αυξανόμενος αριθμός μεταναστών βοήθησε επίσης στο σχηματισμό πιο στενών δεσμών. Τότε, στην πιο αναπάντεχη πολιτική ανατροπή του 2042, το Μεξικό εξέλεξε στο ύψιστο αξίωμα του προέδρου τον Esteban Villa-Lobos Garcia, μετανάστη από τις ΗΠΑ.
Η εκλογή αποτέλεσε πηγή έντονων αντιπαραθέσεων. Παρόλα αυτά, ύστερα από δυο επαναληπτικές καταμετρήσεις το αποτέλεσμα δεν άλαξε και ο νέος Πρόεδρος ανέλαβε καθήκοντα τον Ιούλιο του 2042. Τελικά, ο συνδιασμός επιτυχημένων πολιτικών κινήσεων και χαρισματικού προφίλ του Garcia έφεραν την πλειοψηφία της χώρας με το μέρος του: τότε πρότεινε το Σχέδιο Του Αύριο.
Στα πλαίσια του Σχεδίου, το Μεξικό, ο Καναδάς και οι ΗΠΑ θα ενώνονταν σε μια χώρα με σκοπό την αφύπνηση της Βορειοαμερικάνικης υπερδύναμης. Ύστερα από μια σειρά αμφιλεγόμενων εκλογικών αναμετρήσεων, ο λαός και των τριών χωρών εξέφρασε τη γενική του υποστήριξη στο Σχέδιο Του Αύριο: 52% στις Ηνωμένες Πολιτείες, 64% στον Καναδά και 71% στο Μεξικό. Η συγχώνευση οριστικοποιήθηκε το 2050 και δημιούργησε μια Ηνωμένη Αμερική από τις σημαντικότερες δυνάμεις του Νέου Κόσμου. Η άνθιση της διαστημικής βιομηχανίας επεκτάθηκε σε όλο το εύρος της νέας χώρας και, παρά τα εμπόδια που εμφανίστηκαν στην πορεία, η Βόρεια Αμερική όδευε ολοταχώς προς την ανάκαμψη.
Σήμερα, το χρέος της ΗΑ έχει συρρικνωθεί από τα δεκαέξι τρισεκατομμύρια στα δύο, ενώ η ποιότητα ζωής έχει σχεδόν επανέλθει στα επίπεδα που ήταν πριν την κατάρρευση. Η ΗΑ διαθέτει την πιο εξελιγμένη διαστημική βιομηχανία του κόσμου: η NASA εκτελεί περίπου το 70% των παγκόσμιων εμπορικών αποστολών στο διάστημα. Εξάγει τεράστιες ποσότητες αγαθών σε όλα τα υπόλοιπα έθνη και αναμμένεται ότι θα εξαλείψει το χρέος της εντός τριών ετών. Όσον αφορά τις στρατιωτικές δυνάμεις, η ΗΑ είναι το πιο αδύναμο από όλα τα μεγακράτη. Διαθέτει μονάχα ένα μικρό εθελοντικό στρατό και έναν ελάχιστο στρατιωτικό προϋπολογισμό, σύμφωνα με τις προσταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Παρόλα αυτά, οι περιορισμένες δυνάμεις που διαθέτει η ΗΑ είναι άριστα εκπαιδευμένες και απόλυτα ευέλικτες, ικανές να επέμβουν σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας εντός δύο ωρών.


Η Ευρύτερη Ευρωπαϊκή Ένωση

Αργά αλλά σταθερά, η Ευρωπαϊκή Ένωση επέκτεινε σταδιακά τα σύνορά της με κάθε δεκαετία που περνούσε. Αρχικά επεκτάθηκε στη Μέση Ανατολή όταν δέχτηκε το Ισραήλ ως μέλος-συνεργάτη το 2011, ενώ το 2017 παρείχε πλήρη ένταξη τόσο στο Ισραήλ όσο και στην Τουρκία. Με το ίδιο ψήφισμα, το οποίο αποτέλεσε τη μεγαλύτερη διεύρυνση της ΕΕ στον 21ο αιώνα, έγιναν δεκτά και αρκετά νησιά του Ατλαντικού.
Έπειτα από την αμφιλεγόμενη είσοδο του Ισραήλ ως μέλος-συνεργάτη, η ΕΕ θέσπισε αυστηρότερη νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιόματα, την ελευθερία της θρησκείας καιτο διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους. Αποτέλεσε την πρώτη υπερδύναμη της Δύσης που αναγνώριε επισήμως την Μεσανατολική Συμμαχία, ενώ επιδίωξε να έχει στενές σχέσεις με τη Συμμαχία -- παρά τις ενστάσεις των ΗΠΑ -- με την ελπίδα να μειωθεί η πολιτισμική ένταση και η διαρκής απειλή της τρομοκρατίας. Η προσπάθεια ήταν, κατά κύριο λόγο, επιτυχής.
Το 2028 η Γροιλανδία -- που είχε ενισχυθεί από τους μετανάστες που ήρθαν από τις ΗΠΑ -- διακύρηξε επισήμως την ανεξαρτησία της από τη Δανία. Δεν σημειώθηκε καμία μάχη: η κυβέρνηση της Δανίας αναγνώρισε απρόθυμα την ανεξαρτησία λόγω της πίεσης που δέχτηκε από τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη. Τους μήνες που ακολουθήσαν η Γροιλανδία σκέφτηκε να προσχωρήσει ως προτεκτοράτο στις ΗΠΑ, όμως αναθεώρησε όταν η ΕΕ της πρόσφερε πλήρη ένταξη. Το γεγονός αυτό, σε συνδιασμό με την αποσκίρτηση ορισμένων νησιών του Ατλαντικού που τελούσαν υπό την διοίκηση των ΗΠΑ, ώθησε την ΕΕ να μετονομαστεί σε 'Ευρύτερη Ευρωπαϊκή Ένωση'.
Στον απόηχο του Δεύτερου Ψυχρού Πολέμου, η ΕΕΕ βρίσκεται μονίμος στο προσκήνιο των πολιτικών γεγονότων. Ήταν το μόνο κράτος της Δύσης που υποστήριξε τη πρόταση μομφής του ΟΗΕ από την Μεσανατολική Συμμαχία ύστερα από την πλήρη αποτυχία του ΟΗΕ να δράσει κατά την επέκταση της Κίνας και τον εμφύλιο που προέκυψε. Επίσης, η ΕΕΕ υποστήριξε ένθερμα τις προσπάθειες της Συμμαχίας ηια τη δημιουργία ενός νέου ΟΗΕ, ο οποίος θα έχει την πυγμή να εφαρμόσει τις αρχές υπό τις οποίες πρωτοδημιουργήθηκε και θα παρέχει δίκαιη αντιπροσώπηση σε όλα τα κράτη του κόσμου.
Σήμερα, η ΕΕΕ αποτελεί την ισχυρότερη οικονομική και πολιτική δύναμη του κόσμου. Παρόλα αυτά, η αχανής γραφειοκρατεία και ο μεγάλος αριθμός μελών -- μέλη τα οποία δεν συμφωνούν πάντα μεταξύ τους -- την καθιστά αργή στην οποιαδήποτε αντίδραση. Ο στρατός της είναι μεγάλος και ισχυρός αλλά δεν έχει συνοχή, καθώς ο στρατός του κάθε κράτους-μέλους εμμένει στη γλώσσα και τις παραδόσεις της χώρας του. Δύσκολα επιτυγχάνεται στρατιωτική συνεργασία, ενώ απαιτείται και μεγάλος όγκος γραφειοκρατικών διαδικασιών. Η ΕΕΕ παρέχει τον μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτών στον ΟΗΕ, όμως χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ως ειρηνευτικές δυνάμεις. Το αν οι στρατοί της ΕΕΕ έχουν "σκουριάσει" αποτελεί ζήτημα έντονων συζητήσεων στις Βρυξέλες, για το οποίο δεν διαφαίνεται κάποια απόφαση τον ορίζοντα.


Η Μεσανατολική Συμμαχία

Η άνοδος της Μεσανατολικής Συμμαχία εξέπληξε τους πάντες, ακόμα και τους ίδιους του συμμετέχοντες. Σχεδιάστηκε με αποκλειστικό στόχο την αποδυνάμωση των Δυτικών επιρροών στη Μέση Ανατολή. Οι βασικοί σχεδιαστές και αρχικά μέλη της -- το Ιράν, η Συρία και το Αφγανιστάν -- ποτέ δεν περίμεναν ότι η Συμμαχία θα άντεχε περισσότερο από μια δεκαετία, διάστημα στο οποίο υπολόγιζαν ότι θα έχανε τη συνοχή της και θα κατέρρεε υπό το βάρος των διαφορών ανάμεσα στα κράτη-μέλη.
Ο Δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος άλλαξε τα δεδομένα. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έπαψε να αποτελεί γειτονα-σύμμαχο ενάντια στη Δύση: αντίθετα, μετατράπηκε σε αδηφάγο απειλή που απειλούσε να καταβροχθίσει το Νεπάλ, κομμάτια της Ινδίας, ίσως ακόμα και ανεξάρτητα κράτη στα Δυτικά της σύνορα. Το Πακιστάν, το Τατζικιστάν και η Κιργιζία έσπευσαν στις αγκάλες της Συμμαχίας προκειμένου να προστατευτούν από πιθανή εισβολή. Η Αραβική χερσόνησος προσχώρησε στη Συμμαχία λιγότερο από ένα χρόνο μετά, επιδιώκοντας να αυξήσει την πολιτική επιρροή που ασκούσε στη Δύση. Χωρίς να το συνειδητοποιήσουν, είχαν σχηματίσει ένα ισχυρό μπλοκ που κάλυπτε σχεδόν ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Η νέα θέση τους ήταν απλά πολύ καλή για να την αφήσουν να καταρρεύσει.
Η διευρυμένη Συμμαχία, την οποία πλέον αναγνώριζε η Ευρωπαϊκή Ένωση, μπήκε στο διεθνές πολιτικό προσκήνιο με μαχητικές διαθέσεις. Όχι απλά διέθετε σχεδόν αποκλειστικό έλεγχο στα εναπομείναντα πετρελαϊκά αποθέματα, είχε και τη θέληση να εκμεταλλευτεί τη θέση ισχύος της.
Η οικονομική δύναμη της Συμμαχίας διαρκώς αυξανόταν καθώς μειώνονταν τα πετρελαϊκά αποθέματα των υπολοίπων χωρών. Πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρίες μεταφέραν άρων άρων τις εγκαταστάσεις τους στη Μέση Ανατολή, τη μόνη περοχή παγκοσμίως που διέθετε μπόλικο και φτηνό πετρέλαιο. Το γεγονός αυτό, μαζί με την πληθώρα άλλων χρήσεων του αργού πετρελαίου, επέτρεψε στη Μέση Ανατολή να επιβιώσει από την Ρώσικη 'πυρηνική έπανάσταση' και την μετέπειτα παγκόσμια στροφή στην πυρηνική ενέργεια. Η επέκτασή της συνεχίστηκε με την Αίγυπτο, το Ουζμπεκιστάν, το Τουρκμενιστάν και αμφισβητούμενα τμήματα της Αφρικής γύρω από την Ερυθρά Θάλασσα. Σύντομα επικράτησε ειρήνη σε ολόκληρη την περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας καθώς η Συμμαχία κινητοποίησε στρατιωτικές δυνάμεις για να βοηθήσει τα νέα Αφρικάνικα μέλη της.
Σήμερα, η εξάπλωση της ευημερίας έχει στρέψει τη Μέση Ανατολή μακριά απο δογματισμούς, προς ένα κοσμικο χαρακτήρα κράτους και ισότητα των δύο φύλων. Συνεχίζει να διοικείται από μεμονωμένα άτομα -- Σουλτάνους και Εμίρηδες, Προέδρους και Στρατηγούς -- όμως η προσωπική δύναμη του καθενός περιορίζεται από την υπόλοιπη Συμμαχια, από ηγέτες που δεν θέλουν οι συνάδελφοί τους να ξεφύγουν από τα όρια. Η πολιτική πολυφωνία γίνεται ανεκτή λόγω πιέσεων από την ΕΕ και άλλα κράτη, όμως ακόμα και το 2084 λίγα είναι τα μέλη της Συμμαχίας που έχουν λειτουργικές δημοκρατικές διαδικασίες.
Ο στρατός της Συμμαχίας είναι μεγάλος, γρήγορος και σκληρός. Είναι ένας από τους καλύτερα εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους παγκοσμίως, ενώ ακολουθεί πιο χαλαρή νομοθεσία συμπλοκών από την Ηνωμένη Αμερική ή την Ασιατική Δημοκρατία. Το άρθρο σχετικά με τις 'ανεκτές απώλειες αμάχων' έχει προκαλέσει έντονες κριτικές από τα υπόλοιπα κράτη, όμως η Συμμαχία επιμένει σθεναρά να το εφαρμόζει εδώ και τέσσερις δεκαετίες.


Νέα Αφρική

Γεννημένη από τη βία και τη διχόνοια, η Νέα Αφρική κατάφερε να ενωθεί μέσω της διάσπασής της. Για τις πρώτες τρεις δεκαετίες του 21ου αιώνα συνεχιζόταν η υπάρχουσα κατάσταση, με εμφύλιους πολέμους, γενοκτονίες και ακρότητες ασύγκριτης σκληρότητας. Όλα αυτά συνέχιζαν μέχρι που ορισμένα κράτη της κεντρικής Αφρικής ανέλαβαν πρωτοβουλία να διασπάσουν τα διαβόητα καρτέλ των διαμαντιών και να δεσμεύσουν τις επιχειρίσεις τους με στόχο τη μακροπρόθεσμη εθνική ανάπτυξη.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα στρατιωτικό και οικονομικό λουτρό αίματος. Ο ΟΗΕ προσπάθησε επανηλλειμένα να λάβει μέτρα για τον περιορισμό των συγκρούσεων όμως, όντας πιο ανίσχυρος από ποτέ, δεν κατάφερε τίποτα. Παρόλα αυτά,αρκετά ακόμα κράτη που είχαν κουραστεί να είναι υποχείρια των Δυτικών συμφερόντων τελικά συμμετείχαν στην πρωτοβουλία. Ύστερα από ορισμένα χρόνια σκληρών μαχών κατάφεραν να ξηλώσουν ένα-ένα τα καρτελ. Το αποτέλεσμα ήταν να αποκτήσουν τον έλεγχο ορισμένων εκ των μεγαλύτερων και πιο εξελιγμένων ορυχείων διαμαντιών και χρυσού παγκοσμίως: η συνολική περιοχή υπό τον έλεγχό τους τους κατέστησε τον μεγαλύτερο προμηθευτή φυσικών διαμαντιών του κόσμου. Παράλληλα τους έδωσε μια αίσθηση του τι μπορούν να καταφέρουν όταν συνεργάζονται. Η καρδιά της Νέας Αφρικής είχε δημιουργηθεί.
Όλα τα κράτη που συμμετείχαν στον πόλεμο κατά των καρτέλ, με εξαίρεση τις περιοχές που είναι πιστές στην Κοινοπολιτεία της Ωκεανίας ή τη Μεσανατολική Συμμαχία, ακολούθησαν το παράδειγμα της Νότιας Αμερικής και άρχισαν να συνεργάζονται πιο στενά. Από τις πρώτες κινήσεις τους ήταν η κατασκευή αξιόπιστου οδικού δικτύου που θα συνέβαλλε στην ανάπτυξη του εμπορίου και της επικοινωνίας, ενώ βελτίωσε σημαντικά τη διανομή φαγητού. Μέσα στα επόμενα τριάντα χρόνια η Νέα Αφρική εξάλειψε ολοκληρωτικά την πείνα εντός των συνόρων της, ενίσχυσε την εθνική ταυτότητα και αίσθηση ανεξαρτησίας των μελών της ενώ παρείχε δημόσια υγειονομική περίθαλψη σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Παράλληλα, δημιούργησε μεγάλη αγορά εξαγωγών χάρη στην εμπορευματοποιημένη αλλά ταυτόχρονα βιόσιμη καλλιέργεια τροπικής ξυλείας και εξωτικών φρούτων. Η συνεργασία των κρατών τους επέτρεψε για πρώτη φορά να συμφωνούν σε ενιαίες τιμές αγαθών για ολόκληρη την ήπειρο. Η Νέα Αφρική, ακολουθώντας το παράδειγμα των Επαναστατικών Χωρών, ανάγκασε τον υπόλοιπο κόσμο να αγοράζει σε δίκαιες τιμές τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της.
Σήμερα, η Νέα Αφρική εξακολουθεί να είναι η οικονομικά ασθενέρτερη υπερδύναμη όμως αναπτύσεται ταχέως. Διαθέτει πολυπληθή και εμψυχωμένο μόνιμο στρατό, όμως οι στρατιώτες της δεν είναι εξοπλισμένοι επαρκώς: στηρίζονται κυρίως σε αντίκες από τις πρώην ΗΠΑ ή ακόμα και Σοβιετικό εξοπλισμό του περασμένου αιώνα. Ταυτόχρονα, δυσκολεύονται να φτάσουν στις πιο απομακρυμένες περιοχές εξαιτίας της δύσκολης γεωγραφίας της ηπειρου και των συχνών βλαβών του εξοπλισμού. Συνήθως, το καλύτερο που θα μπορει να κάνει είναι να εντοπίζει την προσγείωση κάποιου UFO με μία από τις χιλιάδες μικρές αναγνωριστικές ομάδες που διαθέτει για την καταπολέμιση του λαθρεμπορίου και της λαθροθηρίας.


Ρωσία

Η Ρωσία χρειάστηκε δεκαετίες να ανακάμψει από την πτώση της Σωβιετικής Ένασης και τις καταστροφές που είχε επιφέρει το Σωβιετικό σύστημα στην οικονομία της χώρας. Για το πρώτο μισό του 21ου αιώνα συνέχιζε να σαπίζει σαν ανοιχτή πληγή, προσπαθώντας ακόμα να καταπνίξει τις συνεχείς επαναστάσεις στην Τσετσενία, ακόμα να αναδιοργανοθεί ύστερα από 70 χρόνια απόλυτης κρατικής κυριαρχίας, ακόμα να ανακτήσει τη χαμένη της θέση ως υπερδύναμη.
Τα πράγματα άρχισαν να βελτιώνονται για τη Ρωσσία όταν ο τότε πρωθυπουργός Γιεβγκένι Καραμαζώφ παρείχε πλήρη ανεξαρτησία στην Τσετσενία το 2047. Τη στιγμή που η επίσημη πλέον Τσετσένικη Δημοκρατία κατέρρευσε μέσα σε έναν κυκεώνα βίας για το ποιός θα την κυβερνήσει, η Ρωσσία έστρεψε την προσοχή της στο να διορθώσει τα δικά της προβλήματα, εγκαταλείποντας την Τσετσενία στη μοίρα της -- και στα χέρια του νέου και βελτιωμένου ΟΗΕ, ο οποίος ανέλαβε άμεσα δράση για την κατάπαυση των εχθροπραξιών. Δυστυχώς, αυτό θα αργούσε πολύ να συμβεί. Όταν τελικά συνέβη, το μόνο που μπορούσε να κάνει η Τσετσενία ήταν να επιστρέψει κάτω απο΄την επιρροή της Ρωσσίας διαθέτοντας, όμως, για πρώτη φορά επίσημα αναγνωρισμένη και ανεξάρτητη φωνή.
Η οικονομική σωτηρία της Ρωσσίας -- ειδικά λόγω των μειωμένων ποσοτήτων πετρελαίου που εξήγαγε η Μέση Ανατολή -- ξεκίνησε όταν άρχισε να αντλεί πετρέλαιο από τη Σιβηρία, χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές και εξοπλισμούς ικανούς να αντέξουν τις δυσμενείς συνθήκες του χειμώνα, ενώ συνεχίστηκε με την κατασκευή μιας σειράς πυρηνικών σταθμών ενέργειας. Η Ρωσσία επένδυσε σημαντικά στην έρευνα για να γίνουν οι νέοι σταθμοί μικρότεροι, ασφαλέστεροι και -- το κυριότερο -- βιώσιμοι. Αποτέλεσμα ήταν η αλλαγή του καυσίμου των αντιδραστήρων από εμπλουτισμένο ουράνιο σε θόριο, ενώ τα καινούργια σχέδια των αντιδραστήρων βασίστηκαν στον 'ενεργειακό ενισχυτή', ένα νέο τύπο αντιδραστήρα πυρηνικής σχάσης που πρωτοκατασκευάστηκε κοντά στη Ρώμη στο διάστημα 2004-2011. Δύο από τους νέους αντιδραστήρες χρησιμοποιούσαν ακόμα και πλουτώνιο που είχε ξεμείνει από παροχημένα πυρηνικά όπλα και από τα απόβλητα των παλαιότερων αντιδραστήρων.
Τότε, οκτώ χρόνια μετά την Τσετσένικη ανεξαρτησία, σηματοδότηθηκε η 'πυρηνική επανάσταση' της Ρωσσίας με την ανάπτυξη του κατεργαστή εξασθενημένων στοιχείων, ο οποίος μπορούσε να μετατρέψει το 90% των αποβλήτων ενός ενεργειακού ενισχυτή σε μη-ραδιενεργά στοιχεία σε διάστημα εβδομάδων αντί για τους αιώνες που απαιτούνται φυσιολογικά. Οι Ρώσσοι καταφέραν σχεδόν εν μια νυκτί να λύσουν την αιώνια ενεργειακή κρίση: η πυρηνική σχάση έγινε ασφαλής και σχετικά καθαρή, ενώ τα παγκόσμια αποθέματα θορίου θα αρκούσαν μέχρι το 3000.
Σήμερα, αρκετές από τις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες έχουν ακολουθήσει το παράδειγμα των υπολοίπων μεγάλων κρατών και επιστρέψαν στη Ρωσσία, ανυπομονώντας να εκμεταλλευτούν τα κύρια, πλέον, εξαγώγιμα προϊόντα της Ρωσσίας, δηλαδή την πυρηνική τεχνολογία και την παραγωγή ενέργειας. Η πυρηνική επανάσταση συνεχίζεται ακόμα και σήμερα με τη σταδιακή ανάπτυξη και εμπορευματοποίηση της πυρηνικής σύντηξης. Παρόλο που η οικονομία της είναι ακόμα προβληματική, η Ρωσσία βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση των τελευταίων αιώνων -- καλύτερη από την κυριαρχία των Χαν, των τσάρων ή των Σοβιετικών. Ο στρατός της διαθέτει δεν διαθέτει ιδιαίτερα σύγχρονο εξοπλισμό όμως είναι άριστα εκπαιδευμένος, πειθαρχημένος και επαγγελματικός, ενώ δεν υπάρχει έλλειψη έμψυχου δυναμικού.


Η Κοινοπολιτεία της Ωκεανίας

Η Κοινοπολιτεία των Εθνών, ένας πολιτικός οργανισμός αποτελούμενος από τις περισσότερες χώρες που υπήρξαν αποικίες της παλαιάς Βρεττανικής Αυτοκρατορίας, έχασε μεγάλο μέλος της ισχύος της με την έναρξη του Δεύτερου Ψυχρού Πολέμου. Αρχικά, το Πακιστάν διέκοψε τις σχέσεις του με την Κοινοπολιτεία όταν προσχώρησε στην Μεσανατολική Συμμαχία. Τότε, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέρρεαν, η Βρεττανία και ο Καναδάς άρχισαν να επικεντρώνονται όλο και περισσότερο στα δικά τους "χωράφια" με αποτέλεσμα να περιοριστεί η συμμετοχή τους στο ελάχιστο. Από το έτος 2030, ήταν μέλη μόνο κατ'όνομα.
Η αυξανόμενη ισχύς της Κίνας κατά τη διάρκεια του πολέμου προκάλεσε εκρηκτική αύξηση του στρατιωτικού προϋπολογισμού της Ινδίας και της Αυστραλίας, σε τέτοια επίπεδα ώστε να γίνει δυσβάσταχτος για τις οικονομίες τους. Τότε, το 2035, η Ινδία κατέληξε να είναι ένα ακόμα πεδίο μάχης του Κινέζικου εμφυλίου πολέμου. Οι βετεράνοι κυβερνητικοί στρατιώτες της Κίνας νίκησαν εύκολα τον Ινδικό στρατό σε ορισμένες σύντομες αλλά αιματηρές συγκρούσεις και κατέλαβαν το μεγαλύτερο κομμάτι της χώρας ενώ τους καταδίωκαν οι δυνάμεις των επαναστατών.
Η Αυστραλία μαζί με ορισμένα κράτη της Νότιας Αφρικής, επίσης μέλη της Κοινοπολιτείας, προσφέρθηκαν να στηρίξουν στρατιωτικά τις δυνάμεις των επαναστατών. Έπειτα από εβδομάδες σκληρών μαχών, οι Αυστραλιανές μεραρχίες κατάφεραν να ενωθούν με τις δυνάμεις των επαναστατών και τα απομεινάρια του Ινδικού στρατού: οι συνδιασμένες δυνάμεις τους κατέστρεψαν σχεδόν ολοκληρωτικά τον κυβερνητικό στρατό πριν την παράδοσή του το 2036.
Το κόστος ήταν υψηλό. Οι κατακτημένες περιοχές της Ινδίας είχαν ερημωθεί, το πυρηνικό ολοκαύτωμα του Νέου Δελχί είχε εξαφανίσει κάθε ίχνος διακυβέρνησης ενώ ο λιμός είχε αρχίσει να θερίζει τον πληθυσμό. Η Ινδία άρχισε να παραχωρεί τα άχρηστα κομμάτια του εδάφους τις σε άλλα κράτη και να παρέχει ανεξαρτησία σε αρκετές μικρές περιοχές κοντά στα σύνορά της. Τα υπόλοιπα μέλη της Κοινοπολιτείας ανέλαβαν το τεράστιο έργο της ανοικοδόμησης της Ινδίας, αν και πολλά από τελικά εγκατέλειψαν το έργο και την ίδια την Κοινοπολιτεία για χάρη κάποιας από της ανερχόμενες υπερδυνάμεις.
Η ανοικοδόμηση της Ινδίας τελικά ένωσε τα μέλη της Κοινοπολιτείας σε ένα τεράστιο κράτος, το οποίο εκμεταλλευτηκε την γεωγραφική του θέση γύρω από τον Ινδικό Ωκεανό και τον Νότιο Ειρηνικό εφαρμόζοντας δασμούς στα πλοία που διέρχονταν από τα χωρικά του ύδατα. Από την άλλη μεριά, τα πλοία της Κοινοπολιτείας ήταν απαλλαγμένα από δασμούς και σύντομα κυριάρχησαν στην ανταγωνιστική αγορά. Αργότερα, με τη διάσπαση των καρτέλ διαμαντιών της Αφρικής, η Κοινοπολιτεία πήρε τον έλεγχο ορισμένων "ορφανών" ορυχείων εντός των συνόρων της και τα εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο.
Σήμερα, η Κοινοπολιτεία των Εθνών είναι πλέον γνωστή ως η 'Κοινοπολιτεία της Ωκεανίας' λη απλά 'Ωκεανία'. Από την εποχή της ίδρυσής της έχει δεχτεί στους κόλπους της αρκετές μη-Κοινοπολιτειακές χώρες, εκ των οποίων ξεχωρίζουν η Μαδαγασκάρη, η Ζιμπάμπουε και η Ινδονησία, εκτείνοντας έτσι τον έλεγχό της στα ύδατα της Ωκεανίας. Παρόλο που δεν μπορεί να συναγωνιστεί με τα πιο πλούσια κράτη, έχει αποκτήσει τη δική της γωνιά του κόσμου την οποία εκμεταλλεύεται με ευχαρίστηση.
Ο στρατός της Ωκεανίας αποτελείται κυρίως από ένα ισχυρό ναυτικό. Οι επίγειες δυνάμεις της είναι αμελητέες απέναντι σε οποιοδήποτε κράτος πλην της Ηνωμένης Αμερικής, διαθέτουν μέτρια εκπαίδευση και εξοπλισμό και μπορούν να χρησιμεύσουν μονάχα για αμυντικούς σκοπούς. Παρόλα αυτά, μπορεί να αντιδράσει αρκετά γρήγορα σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.


techtree entry

tech news_initial_political_situation
{
	type news
	name "_Political situation before the invasion"
	description "_news_initial_political_situation_txt"
	up_chapter news

	requires_AND { initialaaa }
	time 0
}

"Η PHALANX και ο Απόηχος του Μουμπάι "

Την ιδέα για το "Σχέδιο PHALANX" πρωτοσυνέλλαβε το Υπουργείο Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής το 1955, ύστερα από χρόνια αυξανόμενης ανησυχίας για τον μεγάλο αριθμό θεάσεων UFO ανά την υφήλιο. Η πιθανότητα εξωγήινης εισβολής επιβάρυνε τα ήδη ταραγμένα νεύρα των πολιτικών από την πυρηνική δύναμη της Σοβιετικής Ένωσης. Η ύπαρξη εχθρικής εξωγήινης ζωής στο σύμπαν έμοιαζε πολύ απόμακρη πιθανότητα, πόσο μάλλον να έχουν ανακαλύψει οι εξωγήινοι την Γη μέσα στην απεραντοσύνη του διαστήματος -- όμως μπορούσε η Αμερική να το ριψοκινδυνέψει;

Οι προασπιστές του σχεδίου δαπάνησαν δύο χρόνια για να βρουν υποστηρικτές ανάμεσα στα υψηλότερα επίπεδα εξουσίας. Τελικά, το 1957, εγκρίθηκε ο πρώτος προϋπολογισμός για τη PHALANX. Ένα μεγάλο κομμάτι των 'μαύρων κονδυλίων' του χρόνου εκείνου πήγε στην κατασκευή ενός εξελιγμένου υπόγειου συγκροτήματος στην έρημο της Νεβάδα, κοντά στην αεροπορική βάση Νέλλις. Το συγκρότημα αυτό ονομάστηκε "Διοίκηση Επιχειρήσεων Ειρηνικού PHALANX", ενώ ήταν γεμάτο με εξοπλισμούς τελευταίας τεχνολογίας και επανδρωμένο με το καλύτερο προσωπικό και τους λαμπρότερους επιστήμονες, με απώτερο σκοπό την ανάπτυξη της βέλτιστης στρατηγικής για την καταπολέμηση μιας εξωγήινης εισβολής στο έδαφος των ΗΠΑ.

Το σχέδιο σημείωσε εκπληκτική επιτυχία στα πρώτα χρόνια εφαρμογής του, καθώς ανέπτυξε ριζοσπαστικές τεχνολογίες και λειτουργικά πρωτότυπα για πράγματα που δεν είχε ξαναδεί ο κόσμος σε ένα μικρό ποσοστό του κόστους που θα χρειάζονταν οι δημόσιοι εργολάβοι. Λόγω της φύσης του σχεδίου, η PHALANX αποτέλεσε πεδίο ετήσιων μαχών για την εξασφάλιση προϋπολογισμού, όμως οι συνεχιζόμενες επιτυχίες της στην έρευνα και ανάπτυξη πάντα μετέπειθαν ακόμα και τους πιο σκεπτικιστές.

Παρόλα αυτά, ο υπόλοιπος κόσμος συνέχισε την πορεία του ενώ η PHALANX επέμενε να προετοιμάζεται για κάτι που ποτέ δεν έγινε. Ο πόλεμος του Βιετνάμ οδήγησε σε τρομακτική αύξηση του στρατιωτικού προϋπολογισμού χωρίς, όμως, να προορίζεται μέρος των νέων κονδυλίων για τη PHALANX ή παρόμοια σχέδια: αντίθετα, τα δικά τους κονδύλια θυσιάστηκαν στο όνομα του πολέμου. Παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις για μεγαλύτερη επιδότηση, οι επιτελάρχες αντιμετώπιζαν σημαντικό τμήμα του εξωπραγματικού σχεδίου της δεκαετίας του 1950 ως ανούσιες δαπάνες και επέτρεψαν τη συνέχισή του μόνο για τις ερευνητικές του προσπάθειες. Το μεγαλύτερο μέρος του τελικού προϋπολογισμού αναλώθηκε στην επισκευή των εξοπλισμών και την μετά βίας συνέχιση της λειτουργίας των εργαστηρίων.

Η PHALANX ποτέ δεν ανέκαμψε πλήρως μετά τον πόλεμο. Δεν θα λάβαινε ποτέ ξανά τα κονδύλια που έπαιρνε τη δεκαετία του '50: οι μέρες δόξας της είχαν τελειώσει. Παρόλο που προμήθευσε μέρος της νέας τεχνολογίας που χρησιμοποιήθηκε στον Πόλεμο του Κόλπου και σημείωσε μικρή επάνοδο στις αρχές του 21ου αιώνα λόγω της δραματικής αύξησης των στρατιωτικών δαπανών των ΗΠΑ, οι συγκεκριμένες περίοδοι δημιουργικότητας αποδείχτηκαν παροδικές και το σχέδιο σύντομα πέρασε πάλι στην αφάνεια.

Ο Δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος απομύζησε και τις τελευταίες ρανίδες ζωής από το έργο. Οι διοικητές του σχεδίου πάλεψαν να το διατηρήσουν εν ενεργεία ακόμα και χωρίς τα απαιτούμενα χρήματα για να διατηρούν έστω και τα αεροσκάφη τους στον αέρα, όμως ούτε η εφεύρεση του τεχνητού μεταξιού αράχνης δεν στάθηκε ικανή να τους σώσει από την κατάρρευση της οικονομίας των ΗΠΑ. Η οικονομική καταστροφή της χώρας αποτελείωσε ένα-ένα κάθε 'μη-απαραίτητο' στρατιωτικό πρόγραμμα και η PHALANX τελικά διαγράφηκε από τον προϋπολογισμό το 2027. Ήταν μόλις πέντε μήνες πριν τη συμπλήρωση της 70ης επετείου. Το προσωπικό απολύθηκε, η βάση διαλύθηκε και ο μοναδικός εξοπλισμός της παροπλίστικε και καταχωνίαστηκε στις αποθήκες. Το σχέδιο σύντομα ξεχάστηκε.

Μέχρι να ανακαλυφθεί ξανά στις 9 Μαρτίου του 2084 από έναν ηλικιωμένο που θυμήθηκε ότι είχε διαβάσει κάτι σχετικό σε ένα σκονισμένο φάκελο στο προ πολλού κατεδαφισμένο γραφείο του.

Η σπουδαιότητα και, κυρίως, ο τρόμος από τα γεγονότα του Μουμπάι άφησαν την υφήλιο σε κατάσταση σοκ. Η ύπαρξη νοήμονος εξωγήινης ζωής στο σύμπαν έπαψε να είναι θέμα πίστης. Όχι μόνο υπήρχε, αλλά ήρθε σε επαφή με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Οι σφαγές ήταν υπερβολικά μεγάλες και εμφανείς για να αποσιωπηθούν από τις κυβερνήσεις της Γης. Τα βίντεο-ντοκουμέντα από τους αιματοβαμένους και γεμάτους καπνό δρόμους παίζονταν στις τηλεοράσεις ολόκληρου του κόσμου. Οι εξωγήινοι δεν άφησαν άλλες αποδείξης της επίσκεψής τους: συνέλλεξαν με προσοχή τους νεκρούς τους και κάθε ίχνος της τεχνολογίας τους πρωτού αποχωρήσουν.

Η εξάπλωση του πανικού ήταν αστραπιαία στον απόηχο των ντοκουμέντων του Μουμπάι, ενώ η κατάσταση χειροτέρεψε καθώς το κοινό ενημερωτόταν για τις σφαγές στη Βόννη, το Γιοχανεσμπούργκ και τη Μπανγκοκ. Ο κόσμος ήξερε ότι τον είχαν επισκεφτεί και τώρα άρχιζε να συνειδητοποιεί ότι δέχεται επίθεση.

Η αναζήτηση λύσεων υπήρξε φρενήρης. Τα Ηνωμένα Έθνη συνεδρίασαν χωρίς διακοπή επί μια εβδομάδα. Τα σχέδια υποβάλλονταν και καταρρίπτονταν εν ριπή οφθαλμού. Ο κόσμος ήταν παντελώς αδύναμος να αντιμετωπίσει μια εξωγήινη εισβολή, τόσο στρατιωτικά όσο και ψυχολογικά. Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Ήταν η εκπλήρωση κάποιου ξεχασμένου σεναρίου καταστροφής, το οποίο τώρα βρισκόταν παρατημένο στο πίσω μέρος κάποιου συρταριού ενός γραφείου στρατηγικού σχεδιασμού, χωρίς να το έχει διαβάσει ή να του έχει δώσει σημασία κανείς. Τώρα, όμως, το κοινό απαιτουσε απαντήσεις που κανείς δεν γνώριζε, δράση που κανείς δεν μπορούσε να παρέχει.

Ο ΟΗΕ κατάφερε να συμφωνήσει μόνο σε κάποιες συμβολικές κινήσεις: με εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας, η NASA εγκατέλειψε τους Διεθνής Διαστημικούς Σταθμούς 1 και 2, καθώς και τη μόνιμη αποικία στη Σελήνη. Κάθε προγραμματισμένη αποστολή στον Άρη ακυρώθηκε. Όσον αφορά τα ζητήματα ουσίας, όμως, ο ΟΗΕ βρισκόταν σε αδιέξοδο. Όρισμένα κράτη θέλαν να κατασκευάσουν σε τροχία ογκώδεις αμυντικές πλατφόρμες ενώ άλλα επέμεναν να τους επιτραπεί η χρήση πυρηνικών πυραύλων για την αναχαίτηση των UFO. Κάποια άλλα κράτη κυνηγούσαν ακόμα πιο εξωπραγματικές ιδέες. Η κατάσταση επιδεινωνόταν μέρα με τη μέρα, μέχρι που ένας ηλικιωμένος διπλωμάτης θυμήθηκε το σχέδιο PHALANX.

Έχοντας πλήρη πρόσβαση στα παλιά αρχεία τον ΗΠΑ, ο ΟΗΕ με έκπληξη ανακάλυψε σχέδια δράσης, εξοπλισμό, εγχειρίδια εκπαίδευσης και σχεδιαγράμματα εξοπλισμού: ένα λεπτομερές σχέδιο αντίδρασης σε εξωγήινη εισβολή. Αμέσως αποφασίστηκε η αναβίωση της PHALANX και ο εξοπλισμός της για την υπεράσπιση της Γης από την εξωγήινη απειλή. Δυστυχώς, όσοι υπήρξαν κάποτε μέλη της PHALANX ήταν νεκροί ή ετοιμοθάνατοι. Θα χρειαζόταν νέο προσωπικό.

Με ομόφωνη ψηφοφορία αποφασίστηκε να διατηρηθεί το σχέδιο όσο πιο μυστικό γίνεται, να έχουν γνώση του μόνο οι πλέον υψηλόβαθμοι πολιτικοί και στρατιωτικοί διοικητές του κόσμου. Ο απλός λαός έβρισκε παρηγοριά σε γλυκά ψέματα καθώς του έριχναν στάχτη στα μάτια, ενώ παράλληλα μια επίλεκτη ομάδα ειδικών από όλο τον κόσμο προσπαθούσε να αναβιώσει τη PHALANX και να την φέρει σε μάχιμη κατάσταση. Παλαιός εξοπλισμός εντοπίστηκε και ανασύρθηκε από εγκαταλλελειμένες αποθήκες, ξεσκονίστηκαν αραχνιασμένα εγχειρίδεια και αποθέματα οπλισμού επανασυναρμολογήθηκαν για χρήση. Στηριζόμενο στα κρυφά από τις οκτώ υπερδυναμεις του κόσμου, το σχέδιο διέθετε τη χρηματοδότηση, την υποστήριξη και το προσωπικό που θα χρειαζόταν για τον πόλεμο.

Το μόνο που έλειπε είναι ένας ηγέτης.