Translation:Assault txt/pl
Specyfikacja techniczna: Karabin szturmowy AR-80
POZIOM DOSTĘPU: ŻÓŁTY
Jednostka interwencyjna PHALANX
Dokument techniczny, Kategoria Delta
Sporządzony: 20 Marca 2084
Przez: mjr Paul Navarre, JBR: Dział Inżynieryjny, PHALANX, Dowództwo Operacji Atlantyckich
Przegląd
Atak Obcych przeprowadzony na Bombaj jasno dowiódł niewątpliwej przewagi technologicznej wroga. Niezdolność wojsk Sprzymierzonych do uzyskania wymiernych efektów bojowych podczas próby kontrofensywy ujawniła poważne słabości dotychczas stosowanych środków uzbrojenia i treningu taktycznego. Kompletne wykrwawienie trzech doborowych batalionów pozwoliło jedynie powstrzymać niewielkie siły Obcych, praktycznie nie zadając przeciwnikowi poważniejszych strat. Zadaniem tworzonych sił PHALANX będzie zmiana tych statystyk na naszą korzyść; do czego potrzebne będzie wszystko, co dzisiejsza ziemska technologia ma do zaoferowania.
Powołanie do życia programu „Excalibur” ma na celu zaprojektowanie i stworzenie broni (oraz innych środków nowoczesnego wyposażenia, takich jak np. osobiste pancerze) pozwalających na nawiązanie skutecznej i równorzędnej walki z Obcymi. Środki te projektowane są pod kątem podniesienia efektywności żołnierzy w boju oraz zwiększenia ich szans na przetrwanie podczas starcia.
Francuski karabin LeBlanc FAA-191 (oryginalna nazwa: Fusil Assaut Automatique) łączy w sobie najlepsze cechy klasy broni, do której należy, czyli karabinów szturmowych. Bezkolbowa konstrukcja (uchwyt znajduje się w przedniej części karabinu) pozwalająca na zmniejszenie jego wagi; ponadprzeciętny zasięg skutecznego ognia, pojemny magazynek (mieszczący 30 naboi) i duża siła penetracji wystrzeliwanych pocisków decydują wspólnie o dużej uniwersalności tego karabinu. FAA-191 używa bezłuskowej amunicji kalibru 4.7 mm, z wolframowym rdzeniem, o wysokich parametrach penetracji na bliskich i średnich dystansach - do takich broń została zaprojektowana i przy takich spisuje się znakomicie. Nie jest natomiast polecane używanie FAA-191 do prowadzenia ostrzału z dużej odległości.
Mimo że prototyp broni zaprezentowano w 2057 roku, jego konstrukcja nie zestarzała się zbytnio, i do dziś trudno wskazać karabin szturmowy o bezdyskusyjnie lepszych parametrach. Wygoda użycia, łatwość i szybkość przeładowywania, odporność na zacinanie się w warunkach dużej wilgotności, przy wysokich i niskich temperaturach; wszystko to czyni FAA-191 bronią, na której można polegać. Dodatkową zaletą jest niski koszt i łatwość uzyskania części zamiennych, z racji rozpowszechnienia tej broni na całym świecie.
W specyfikacji wewnętrznej PHALANX opisywany karabin szturmowy został sklasyfikowany jako AR-80.
Sugerowana Doktryna Postępowania
AR-80 powinien być używany jako podstawowy karabin szturmowy naszych żołnierzy; przeznaczony do walki na średnich dystansach, ze względu na dużą siłę ognia i większy zasięg niż jakakolwiek broń krótka w naszym arsenale.
Ta ostatnia jednak może być skuteczniejsza podczas walki w bliskim starciu, np. przy zajmowaniu budynków. Taktyka walki naszych oddziałów powinna wykorzystywać zrównoważenie obu typów broni; żołnierze uzbrojeni w karabiny szturmowe powinni tu odgrywać rolę bezpośredniego wsparcia dla towarzyszy uzbrojonych w broń krótką, zabójczą w starciach na bardzo bliskie odległości.
W przypadkach kiedy sytuacja wymusi starcie w otwartym terenie, nasi żołnierze muszą wykorzystywać każdą osłonę terenu, by zbliżyć się na odległość, z której będą mogli prowadzić skuteczny ogień. Snajperzy (których obecność w każdej drużynie powinna być warunkiem sine qua non) w takiej sytuacji powinni zapewnić ogień osłonowy.
Dodatki
Pomimo wszystkich zalet AR-80 z pewnością nie jest to broń, która na dłuższą metę pozwoli nam pokonać Obcych. Powinniśmy podjąć badania nad bardziej zaawansowanym i wyspecjalizowanym uzbrojeniem, jak tylko stanie się to możliwe.