Translation:Ugv ares txt/pl
Specyfikacja techniczna: Bezzałogowy Pojazd Naziemny Ares
POZIOM DOSTĘPU: CZARNY
Jednostka interwencyjna PHALANX
Dokument techniczny, Kategoria Sigma
Sporządzony: 19 Marca 2084
Przez: mjr Paul Navarre, JBR: Dział Inżynieryjny, PHALANX, Dowództwo Operacji Atlantyckich
Przegląd
Choć jak dotąd nie udało nam się wskórać wiele w kwestii wsparcia czołgów lub lotnictwa dla naszej piechoty, istnieje ewne interesujące wyposażenie, nazywane umownie Bezzałogowymi Pojazdami Naziemnymi, w skrócie BPN. Jest to klasa zdalnie sterowanych pojazdów różnej masy i kształtów, zaprojektowanych do użycia w takiego rodzaju środowiskach, jak gęsto zabudowane obszary, w których żołnierze PHALANX będą musieli często operować. W zależności od pełnionej funkcji mogą być wielkie jak czołg lub małe jak męska pięść.
BPN Ares to stosunkowo nowa jednostka, pierwsze funkcjonalne jednostki zostały włączone do francuskiej armii w 2074 jako część 15-letniego planu modernizacyjnego. Przez wzgląd na wysoką wydajność podczas testów bojowych i misji stabilizacyjnych, Ares został wprowadzony w Niemczech, Włochach, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii jako jednostka wsparcia piechoty. Wraz z upływem czasu zaczął być używany na całym świecie jako standardowe wyposażenie plutonów piechoty, rewolucjonizując stosowaną dotąd taktykę.
Chociaż bardzo skuteczny, Ares nigdy nie brał udziału w żadnych poważnych walkach, aż do czasu ataku Obcych na Bombaj, podczas którego kilka tych jednostek broniło setek nieuzbrojonych cywili przed przeważającymi siłami wroga. Udało im się powstrzymać Obcych wystarczająco długo, by żołnierze koalicji mogli ewakuować cywili. Choć wszystkie Aresy zostały ostatecznie zniszczone, zadały Obcym straty na tyle poważne, że wróg zdecydował się na taktyczny odwrót, zamiast atakować żołnierzy koalicji.
Bezzałogowe Aresy stanowią siłę, z którą nawet Obcy muszą się liczyć. Ciężki pancerz i uzbrojenie potrafią przechylić szalę zwycięstwa na naszą stronę, mogą oberwać wiele razy przerażającą bronią Obcych i wciąż działać poprawnie. W przeciwieństwie do ciężkich czołgów Aresy mogą nadążyć za piechotą podczas walk w trudnym terenie i zmieścić się w wąskich przejściach. Stanowią wsparcie w najtrudniejszych chwilach walki, a możliwość montowania różnego rodzaju modułów uzbrojenia zwiększa spektrum działań, których mogą się podjąć.
Sugerowana Doktryna Postępowania
Doradzam przydzielanie co najmniej jednego Aresa do każdej grupy operacyjnej, aby stanowił dla piechoty ciężkie wparcie ogniowe i zapewniał osłonę dzięki opancerzeniu. Jedną z jego największych zalet jest odporność na strach czy panikę. Operator Aresa siedzi bezpiecznie z dala od pola walki, dlatego też nie odczuwa stresu związanego z bitwą w sposób taki, w jaki odczuwają go żołnierze. Nawet gdyby mimo to zaczął podejmować irracjonalne decyzje, można w ciągu kilku sekund zabrać go z jednostki kontrolnej i zastąpić wypoczętym kolegą.
Zawsze możemy liczyć na to, że Ares stanowić będzie na polu walki ostoję spokoju i stabilności, jednocześnie posiadając maksymalną siłę ognia.
Uwagi
Załącznik, Oficer wykonawczy Abel S. Howard, 20 Marca 2084
Dowódco, chciałbym udzielić Ci ostrzeżenia. Choć entuzjastyczne podejście majora Navarre do tego pojazdu nie jest nieuzasadnione, to muszę powiedzieć, iż służyłem z prototypem Aresa na Bliskim Wschodzie i wiem, że sprawy nie wyglądają tak różowo.
Na początku chciałbym zaznaczyć, że Ares faktycznie dobrze sprawuje się w wielu warunkach. Jest jednak problem, kiedy próbuje się go zastosować na piaszczystych obszarach. Duża ilość kurzu unosząca się w powietrzu może zapchać układy maszyny i doprowadzić do różnego rodzaju awarii w układzie ruchu, systemach komunikacji lub wieżyczki. Niby nic groźnego, ale wystarczy, żeby Ares wyłączył się bez żadnego ostrzeżenia.
Wiem, że mimo moich zaleceń nie naprawiono tego problemu w istniejącej serii Aresa, dlatego też nie zalecałby zabierania go na misje w nieodpowiednich klimatach.