Translation:Combat armour txt/pl
Specyfikacja techniczna: Pancerz Bojowy
POZIOM DOSTĘPU: ŻÓŁTY
Jednostka interwencyjna PHALANX
Dokument techniczny, Kategoria Delta
Sporządzony: 20 Marca 2084
Przez: mjr Paul Navarre, JBR: Dział Inżynieryjny, PHALANX, Dowództwo Operacji Atlantyckich
Przegląd
Atak Obcych przeprowadzony na Bombaj jasno dowiódł niewątpliwej przewagi technologicznej wroga. Niezdolność wojsk Sprzymierzonych do uzyskania wymiernych efektów bojowych podczas próby kontrofensywy ujawniła poważne słabości dotychczas stosowanych środków uzbrojenia i treningu taktycznego. Kompletne wykrwawienie trzech doborowych batalionów pozwoliło jedynie powstrzymać niewielkie siły obcych, praktycznie nie zadając przeciwnikowi poważniejszych strat. Zadaniem nowotworzonych sił PHALANX będzie zmiana tych statystyk na naszą korzyść; do czego potrzebne będzie wszystko, co dzisiejsza ziemska technologia ma do zaoferowania.
Powołanie do życia programu "Excalibur" miało na celu wyselekcjonowanie najlepszych na Ziemi broni oraz innych środków nowoczesnego pola walki. Podstawowym kryterium wyboru było założenie najwyższej efektywności bojowej podczas starcia z Obcymi.
Różne formy osobistego opancerzenia były obecne na polu walki prawie od zawsze; aczkolwiek w okresie od początku wieku XVIII do końca XX ich zastosowanie ograniczone było niewielką skutecznością. Przykładem takiego opancerzenia są stalowe hełmy używane podczas I i II wojny światowej. Krokiem milowym w powrocie osobistych pancerzy na pole walki było zastosowanie kevlaru; dziś już technologii zdecydowanie przebrzmiałej; wykorzystywanej jeszcze przez cywilów bądź niedofinansowaną policję. Nawet najbardziej zaawansowane opancerzenie XX wieku stało się mało skuteczną ochroną w stosunku do nowoczesnych broni. Zastosowanie nowych materiałów, które uczyniłyby pancerze odporniejszymi, a ich użytkowników groźniejszymi niż dotąd, stało się koniecznością.
Co zaskakujące, część danych, do których dotarliśmy, zdaje się potwierdzać, że naukowcy PHALANX przyczynili się do technologicznego przełomu już w przeszłości, wynajdując technikę wykorzystywaną później na całym świecie. W 2017 roku pracownikom Centrum Operacji Pacyficznych PHALANX udało się ostatecznie dopracować metodę produkcji włókien sztucznej sieci pajęczej, czego wszelkie poprzednie próby kończyły się niepowodzeniem. Opracowana wówczas technologia pozostaje w użyciu do dziś; jej jądro stanowi wynalazek nazywany 'organicznym krosnem'; jest to w istocie specjalny szkielet podtrzymujący setki wytworzonych przez inżynierię genetyczną sztucznych gruczołów i brodawek przędzalniczych, pozwalający produkować białko sieci pajęczej na skalę masową.
Pierwszy pancerz bojowy, którego konstrukcja oparta była na włóknach sieci pajęczej, trafił do ewkipunku NATO w 2023 roku, po serii testów pokazujących kompletną nieprzydatność kamizelek i pancerzy kevlarowych wszelkiego typu w ochronie przed nowoczesną amunicją wprowadzoną do użytku przez armię Chin. Jego budowa opiera się na szeregu przeplatających się warstw włókien sieci pajęczej oraz specjalnie hartowanego, wysokocząsteczkowego polietylenu, co zapewnia pancerzowi nadzwyczajną wytrzymałość i znakomitą giętkość. Jak się ocenia, uzyskana łączona tkanina jest około 18 razy bardziej wytrzymała niż stal, i blisko 3-, 4-krotnie bardziej wytrzymała niż kevlar. Po wprowadzeniu jej na rynek szybko znalazła zastosowanie w kamizelkach i pancerzach ochronnych dla żołnierzy na całym świecie, czyniąc inne rozwiązania przestarzałymi. Pancerze bojowe wykorzystujące włókna sieci pajęczej, sukcesywnie modyfikowane i ulepszane przez lata, do dziś pozostają w powszechnym użyciu. Najbardziej powszechny model posiada specjalne kieszenie, w których można umieszczać dodatkowe ceramiczne bądź wykonane ze stopów metali wkłady ochronne.
Najczęściej przytaczaną wadą Pancerza Bojowego jest jego stosunkowo spory ciężar; duża liczba warstw materiałów ochronnych jest jednak niezbędna dla zapewnienia skutecznej ochrony przed nowoczesnymi broniami. Waga pancerza jest rozłożona równomiernie, co pozwala używającym go żołnierzom na pełną swobodę ruchów. Dzięki tej właściwości poruszanie się jest znacznie ułatwione w stosunku do np. eksperymentalnego pancerza nanokompozytowego. Pancerz Bojowy chroni życie naszych żołnierzy, zapewniając im przy tym kluczową na polu walki mobilność.
Sugerowana Doktryna Postępowania
Pancerz Bojowy powinien być nieodzownym elementem ekwipunku żołnierza PHALANX podczas każdej akcji bojowej. Jego użycie powinno być rozważane jako podstawowy środek ochrony na polu walki, przynajmniej do czasu wprowadzenia bardziej zaawansowanych rozwiązań. Dla wielu żołnierzy (na przykład takich jak snajperzy, rażących ogniem z dystansu) możliwość szybkiego przemieszczenia, którą zapewnia Pancerz Bojowy, może być bardziej istotna niż zwiększona ochrona zapewniana przez cięższe pancerze.
Dodatki
Brak.